هیچ مجوز زیستمحیطی در هیچ زمانی برای پتروشیمی میانکاله صادر نشده | مدعیان مجوز را منتشر کنند
تاریخ انتشار: ۱۲ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۲۴۰۸۲
به گزارش همشهری آنلاین، سعید کریمی مدیرکل دفتر ارزیابی زیست محیطی سازمان حفاظت محیط زیست به تشریح آخرین وضعیت پروژه پتروشیمی میانکاله پرداخت و اظهار کرد: از ابتدای سال ۱۴۰۰ گزارش ارزیابیهای زیست محیطی پروژه پتروشیمی میانکاله به سازمان حفاظت محیط زیست تحویل داده شد و این گزارش در دفتر ارزیابیهای زیست محیطی سازمان مورد بررسی قرار گرفت و از آن پس، در چندین نوبت اصلاحاتی به مجری پروژه اعلام شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با اشاره به ۳ بار برگزاری کمیته ارزیابی زیست محیطی صرف نظر از کمیتههای فنی برای این پروژه، گفت: در نهایت اتفاقی که افتاد این بود که سازمان حفاظت محیط زیست موافقتی با اجرای این پروژه نداشت و آنچه در خصوص صدور چنین مجوزی ادعا می شود، کذب است.
ابر بدهکار بانکی سرمایهگذار پتروشیمی میانکاله است ؛ وام ۵۸ میلیون یورویی را برنگردانده است | بتنریزی شبانه سرمایهگذار علیرغم ممنوعیت فعالیت! ژ واکنش تند محیط زیست به فنسکشی میانکاله | زمین پروژه هم باید مسترد شود! سلاجقه: پروژهای به نام میانکاله دیگر وجود ندارد | کیفیت آب سد چمشیر مشکلی نداردمدیرکل دفتر ارزیابی زیست محیطی سازمان حفاظت محیط زیست با بیان اینکه مجوز باید امضا، هولوگرام و مهر برجسته داشته باشد، تصریح کرد: اصلاً چنین مجوزی که این ویژگیها را داشته باشد، وجود ندارد و اگر کسی ادعایی مبنی بر صدور مجوز زیست محیطی برای این پروژه دارد، آن را منتشر کند.
کریمی افزود: پس از ورود نهادهای ذیربط به این موضوع، عدم دریافت مجوز زیست محیطی پروژه پتروشیمی میانکاله محرز و این پروژه از دستور کار خارج شد.
وی تصریح کرد: چند روز قبل، گزارشهایی دریافت کردیم مبنی بر اینکه عملیات اجرایی این پروژه در حال آغاز است و مجری اقدام به فنسکشی در اطراف محوطه پروژه کرده است. حتی برخی گزارشها حاکی از شروع عملیات بتنریزی بود.
مدیرکل دفتر ارزیابی زیست محیطی سازمان حفاظت محیط زیست، ادامه داد: ما با مدیرکل حفاظت محیط زیست استان مازندران مکاتبه و اعلام کردیم این پروژه مجوز ارزیابی زیست محیطی ندارد و شما اقدامات حقوقی لازم را برای توقف آن انجام دهید.
وی افزود: پس از مکاتبه اداره کل استان مازندران با مجری پروژه مبنی بر لزوم توقف کار و عدم ترتیب اثر به آن، مکاتبه با نهادهای ذیربط برای پیگیری حقوقی از سوی اداره شهرستان و سپس اداره کل استان انجام شد.
کریمی با اشاره به پیگیری سازمان حفاظت محیط زیست از طریق نهادهای ذیربط و نیز ریاست جمهوری برای ممانعت از اجرای پروژه، گفت: در سال ۱۳۹۹ هیئت دولت مصوبهای داشت مبنی بر احداث پارک پروپیلن که شاید این مصوبه ملاک عمل سرمایهگذار برای راهاندازی این پروژه قرار گرفته است. لذا ما مکاتبهای هم با ریاست جمهوری انجام دادیم که مواد ۴ و ۵ این مصوبه ملغی شود.
مدیرکل دفتر ارزیابی زیست محیطی سازمان حفاظت محیط زیست، خاطرنشان کرد: آنچه که مبنای مخالفت سازمان حفاظت محیط زیست با اجرای پروژه پتروشیمی در منطقه میانکاله است، حساس بودن این منطقه از نظر اکوسیستمی و زیست محیطی است چراکه آنجا هم پناهگاه حیات وحش وجود دارد و هم تالاب.
وی تصریح کرد: بند ششم سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری در حوزه محیط زیست تأکید میکند که بهرهبرداری از سرزمین باید بر اساس توان اکولوژیک آن منطقه باشد. توان اکولوژیک منطقه میانکاله برای توسعه کشاورزی و گردشگری و این دست از کاربریها مناسب است نه احداث صنایع آن هم صنعت سنگینی مثل پتروشیمی.
کریمی یادآور شد: برنامه آمایش سرزمین استان هم چنین پروژهای را برای آن منطقه مطرح نکرده است. بنابراین این توسعه با سند آمایش سرزمین استان در تضاد است. ضمن اینکه این پروژه با طرح مدیریت یکپارچه سواحل نیز در تضاد قرار دارد.
وی تأکید کرد: مجموعه این عوامل سبب شده که اجرای پروژه پتروشیمی میانکاله توجیه زیست محیطی نداشته باشد.
مدیرکل دفتر ارزیابی زیست محیطی سازمان حفاظت محیط زیست، درباره زمین واگذار شده برای احداث پروژه نیز گفت: سازمان امور اراضی زمینی را برای احداث پروژه در اختیار سرمایهگذار قرار داد اما پس از آنکه مجوز زیست محیطی برای این پروژه صادر نشد، آنها هم به دنبال این بودند که زمین را بازپس گیرند.
کریمی با اشاره به این ادعا که با احداث پتروشیمی، ۳۰۰ شغل در منطقه ایجاد می شود، تصریح کرد: اجرای پروژههای دیگر از قبیل گردشگری میتواند اشتغالزایی به مراتب بیشتری داشته باشد. ضمن اینکه احداث پروژه پتروشیمی با توجه به اینکه محصول آن قرار است با خط لوله به دامغان منتقل شود، توجیه اقتصادی هم برای منطقه ندارد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: احداث این پروژه نیاز به آب شیرینکن دارد و چنانچه تلخابه آب شیرینکن وارد دریای خزر به عنوان یک اکوسیستم بسته شود، میتواند به این اکوسیستم آسیب جدی بزند.
کد خبر 771073 منبع: تسنیم برچسبها خبر مهم میانکاله پتروشیمی سازمان حفاظت محیط زیست محیط زیست ایرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: خبر مهم میانکاله پتروشیمی سازمان حفاظت محیط زیست محیط زیست ایران پروژه پتروشیمی میانکاله مجوز زیست محیطی سرمایه گذار اجرای پروژه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۲۴۰۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جامعهشناسی محیطزیست
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، ظهور آکادمیک جامعهشناسی محیطزیست به اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی برمیگردد. با ظهور حرکتهای محیط زیستی بزرگ مانند جنبش حقوق محیط زیست و روز جهانی محیطزیست، اهمیت محیطزیست به عنوان یک موضوع اجتماعی و سیاسی اهمیت روزافزون پیدا کرد.
علییار احمدی (دانشیار جامعهشناسی و برنامهریزی اجتماعی) در مقالهای با عنوان «مروری بر تحول و ویژگیهای جامعهشناسی محیطزیست و مطالعات زیست محیطی در ایران» به این موضوع اشاره میکند که جامعهشناسان برای حل مسائل محیطزیستی نیاز به درک عوامل اجتماعی و فرهنگی دارند و بنابراین شروع به بررسی تعاملات اجتماعی و محیطزیستی در جوامع انسانی کردند.
* جامعهشناسی محیطزیست
این پژوهشگر مینویسد به طور خلاصه جامعهشناسی محیطزیست یکی از زیر مجموعههای جامعهشناسی است که به بررسی رابطه بین جوامع انسانی و محیط زیست میپردازد. این رشته سعی دارد تا به شناخت فرآیندها، الگوها و تداوم تعاملات اجتماعی در قبال محیطزیست بپردازد و نقش عوامل اجتماعی و فرهنگی در تشکیل و تحول مشکلات محیط زیستی را بررسی کند.
جامعهشناسی محیطزیست به شناخت فرآیندها، الگوها و تداوم تعاملات اجتماعی در قبال محیطزیست بپردازداین پژوهش بیان میکند که تغییرات سریع در حوزههای مختلف جمعیتی و اجتماعی یکی از زمینههای شکلگیری این حوزه از جامعهشناسی بوده است. رشد سریع جمعیت، به ویژه از زمان انقلاب صنعتی، منجر به چالشهای اجتماعی، فعالیتهای اقتصادی و زیستمحیطی بزرگی شده است مانند شیوههای تولید صنعتی بیاحتیاط از یک سو، مسئول گرمایش جهانی و تخریب منابع طبیعی بودهاند و از سوی دیگر نابرابری اقتصادی را در بخشهای مختلف جامعه ایجاد کردهاند.
* اثرات بیتوجهی به محیط زیست
به زعم احمدی بیتوجهی مصرفکنندگان نسبت به اثرات زیستمحیطی، اجتماعی و فرهنگی مصرفگرایی رو به رشد، مشکلات را بزرگتر کرده است
و کمبود منابع طبیعی به زودی تأثیر قابل توجهی بر ظرفیت تولید ما خواهد داشت و پایداری اقتصادی نسلهای آینده را به خطر میاندازد؛ بنابراین، یک تغییر عمده در شیوههای مصرف و تولید فعلی و بهطور کلی در نوع تعامل انسان با محیطزیست لازم است.
علاوه بر این از اواسط دهۀ ۱۹۸۰، دانشمندان و رسانهها تلاش کردهاند تا خطرات ناشی از تغییرات آب و هوایی بشر ساخت را به مردم منتقل کنند. نحوه انتقال موضوعات محیط زیستی و مسألهسازی آن نیز ضرورت توجه به جامعهشناسی محیط زیست را افزون کرده است.
واقعگرایان ترجیح میدهند حقیقت مادی مشکلات زیست محیطی را برجسته کنند و ساختگرایان بر خلق معانی تأکید دارند* زیستمحیط نوظهور
این پژوهشگر توضیح میدهد در طول دهههای اول ظهور و رشد جامعهشناسی زیست محیطی محققان که بیشتر آنها در ایالات متحده و اروپای غربی بودند عمدتاً بر روی همان موضوعاتی تمرکز کردند که جنبش زیستمحیطی نوظهور برجسته کرده بود، از جمله آلودگی هوا و آب، تخلیه زبالههای جامد و خطرناک زباله، پوسیدگی شهری، حفظ مناطق وحشی و حیات وحش، و وابستگی به سوختهای فسیلی.
در این سالهای اولیه این رشته فرعی، برخی از جامعهشناسان محیط زیست بین واقعگرایان که ترجیح میدهند حقیقت مادی مشکلات زیست محیطی را برجسته کنند و ساختگرایان که بر خلق معانی تأکید داشتند، تمایز قائل شدند.
حرف آخر اینکه ساختگرایی اجتماعی بر فرآیندی که از طریق آن مفاهیم و باورها در مورد جهان شکل میگیرند و از طریق آن معانی به چیزها و رویدادها متصل میشود همیشه بخش بزرگی از جامعهشناسی بوده است و تعدادی از جامعهشناسان محیطزیست از این چارچوب برای درک مسائل محیطی استفاده کردهاند. واقعگرایان نگران بودند که تمرکز بر معنا، توجه را از آن چه به عنوان تخریب واقعی و نگران کننده محیطی میدیدند، منحرف کند.
انتهای پیام/